1226 წელს ხვარაზმის სულთანი ჯალალ ედ-დინი თავისი ჯარით საქართველოს შემოესია. დამპყრობელს ქართველი ხალხის გამუსლიმანების სურვილი ამოძრავებდა და ქართველ ხალხს ქრისტიანული სიწმინდეების წაბილწვას აიძულებდა. ამას შეეწირა 100 ათასი ადამიანი, რომლებმაც უარი თქვეს საკუთარი სარწმუნოების შეურაცხყოფაზე.
უკვე 800 წელია ყოველ წელს ქართველი ხალხი პატივს მიაგებს 100 ათასი მოწამის ხსოვნას.
ჯალალ ედ-დინმა შემოსევის დროს სიონის ტაძრის გუმბათის მონგრევისა და მის მაგივრად საკუთარი ტახტის დადგმის ბრძანება გასცა. შემდეგ, მისივე ბრძანებით, სიონის ტაძრიდან ხიდზე გამოასვენეს ღვთისმშობლისა და იესო ქრისტეს ხატები და ქალაქის მოსახლეობას მის გათელვას აიძულებდნენ.
ის, ვინც უარს იტყოდა ქრისტიანობაზე და შეურაცხყოფდა ხატს, სიცოცხლეს შეინარჩუნებდა, დანარჩენებს კი თავები მოჰკვეთეს. ამ დღეს სარწმუნოების დაცვას ასი ათასი ქართველის სიცოცხლე შეეწირა.